Onlangs zei een lieve verpleegster op Kind & Gezin:
"Jij hebt 4 kinderen! Dat is altijd mijn droom geweest…"
Ik vond het een grappige opmerking en ook wel fijn om te horen, want de meeste mensen reageren eerder negatief als ze het getal 4 horen: "Amai, dat is wel veel" of zelfs al een keer "Was dat gepland?"…
Ik had niet direct een reactie klaar op zo'n positieve reactie - op een negatieve antwoord ik nu liefst "Ja, ik heb mijn handen vol, vol met liefde!" :-)
Toen ik erna op weg naar huis erover nadacht, werd ik blij van de opmerking van de verpleegster.
Ik leef iemands droomleven!
En dat deed me dan weer nadenken over mijn eigen dromen en mijn eigen leven.
Had ik ooit gedroomd van het leven dat ik nu heb?
Heel eerlijk: nee!!!
Zelfs in mijn stoutste dromen heb ik niet gedroomd van het leven dat ik nu heb.
Ik droomde als jonge vrouw van een goed huwelijk, een goede job en als ik geluk had enkele kindjes. Veel verder in detail gingen mijn dromen niet.
De opmerking van de verpleegster doet me beseffen dat ik extreem gezegend ben.
Toegegeven, dit leven is totaal crazy.
Vier kinderen op 5,5 jaar tijd...
Het is druk.
Het is nooit stil.
Het stopt nooit.
Zelfs nu tip ik deze tekst met een peuter op mijn schoot, een zagende baby naast mij op de zetel en een kleuter die tegen mij praat waardoor het schrijven zeer onderbroken is - net zoals de rest van mijn leven altijd in stukjes en beetjes verloopt.
Maar dit is een leven dat ik voor geen geld in de wereld wil omwisselen.
Dit is mijn droomleven!
De negatieve opmerkingen of soms zelfs erger de negatieve blikken van de wereld maken mij soms onzeker. Ik heb als huisvrouw geen "goede job" die mij mijn waarde geeft.
Of toch niet in de ogen van de wereld.
Maar eigenlijk heb ik met mijn droomleven ook mijn droomjob.
Ik mag mij elke dag geven voor mijn kinderen, zonder afleidingen van minder belangrijk "echt" werk. Ik kan tijd maken om mijn kinderen te vertellen over God, over de heiligen, over ons mooie geloof.
Wat een zegen dat dit kan!
Wat een zegen dat God dit mogelijk maakt. Dat Hij mij mijn kinderen gegeven heeft, dat hij mij een echtgenoot gegeven heeft die dezelfde visie heeft.
Wat een zegen dat God wist wat mijn droomleven en mijn droomjob eigenlijk waren!
God is zo goed voor mij…
De opmerking van de verpleegster maakt me ook dankbaar.
Dit is veel meer dan een droomleven van iemand anders.
Dit is mijn leven, dit is mijn realiteit en het is geweldig!
Ik krijg zoveel liefde van elk van mijn kindjes.
Ik krijg zoveel energie van hen.
Ik word uitgedaagd in alles wat ik doe en zelfs in alles wat ik ben.
Door mama te zijn ben ik gegroeid op manieren die ik nooit had kunnen bedenken of hopen. In het proberen heiliger maken van mijn kinderen, word ik ook elke dag een beetje heiliger gemaakt.
Hoe hobbelig dit pad ook is soms, elke piek en elk dal is een zegen van God. In elke glimlach van mijn kinderen zie ik Zijn glimlach. Bij elke traan voel ik Zijn nabijheid en troost.
En dat alles maakt mij zo dankbaar!
Een reminder voor alle mama's:
Geniet van jullie werk, geniet van jullie schatten!
Jullie zus in het mama-zijn,
