Eén jaar liturgisch leven

Een jaar geleden maakten we hier de beslissing om ons geloof meer dagdagelijks uit te gaan leven als gezin - niet meer alleen het gebedje voor het eten en de zondagsmis. Mijn echtgenoot en ik hadden (en hebben) een persoonlijke relatie met God en dit is wat we ook wouden voor onze kindjes en ons aanvoelen was dat het zou helpen dat het meer was dan alleen moeten samen bidden en moeten samen naar de kerk gaan. We wouden het leuk maken!

Het is maar in de zoektocht naar hoe we het leuk konden maken, dat ik te weten kwam dat dit 'liturgisch leven' heette. (Persoonlijk vind ik dat niet zo'n mooie naam, voor een wel heel mooi concept :-) )

Wat is dat juist - liturgisch leven?

We leven dichter bij de kalender van de katholieke kerk en vieren zo veel meer feestdagen dan enkel deze die we vanuit de zondagse misvieringen meekrijgen. We leven volgens onze gepersonaliseerde katholieke kalender met zijn eigen seizoenen en niet meer volgens de gewone 'seculiere' agenda.

Het grappige is dat iedere katholiek al tot op zekere hoogte liturgisch leeft! Want we vieren allemaal Kerstmis en Pasen en Sinterklaas - dit zijn allemaal feesten van de katholieke kalender. Wij hebben er gewoon iets meer feesten bijgezet dan deze.

Wat zijn de vruchten voor mijn gezin?

Na 1 jaar liturgisch leven in ons gezin kan ik zeggen dat de vruchten enorm zijn. De kindjes zijn kleine sponzen die alle verhalen van de heiligen opzuigen en er veel van leren, elk op hun niveau. We zijn veel meer bezig met ons geloof op een leuke manier: samen dingen knutselen, samen koken, verhalen vertellen,… De kindjes genieten van de aandacht die ze krijgen en zonder dat zij het doorhebben leren ze bij en groeien ze zo ook in karakter door de voorbeelden waarnaar ze kijken.

Waarom zou ik dit doen?

Als de vruchten die ik zie in mijn gezin niet voldoende overtuigen, dan is er ook nog dit uit de catechismus:

Door de genade van het Sacrament van het Huwelijk hebben de ouders de verantwoordelijkheid, maar ook het voorrecht ontvangen om aan hun kinderen de 'Blijde Boodschap' mee te delen. Al heel vroeg zullen zij hen in contact brengen met de christelijke heilsmysteries, want voor hun kinderen zijn de ouders de "eerste verkondigers" ervan. Vanaf hun prille jeugd zullen ze hen laten deelnemen aan het kerkelijk leven. De levensgewoonten in het gezin kunnen affectieve houdingen tot stand brengen, die gedurende het hele leven een waarachtige grondslag en steun voor het geloofsleven kunnen betekenen. RKK2225

En ook:

De geloofsopvoeding door de ouders moet beginnen vanaf de eerste levensjaren. Dit gebeurt al wanneer de leden van het gezin elkaar helpen om te groeien in het geloof door het getuigenis van een christelijke levenswandel in overeenstemming met het Evangelie. De gezinscatechese gaat vooraf aan en vergezelt en verrijkt de andere vormen van geloofsonderricht. De ouders hebben als taak hun kinderen te leren bidden en hen te helpen hun roeping als kinderen van God te ontdekken. De parochie is de eucharistische gemeenschap en het hart van het liturgisch leven voor de christelijke gezinnen; het is een bevoorrechte plaats voor de catechese van kinderen en ouders. RKK2226

We hebben dus de verantwoordelijkheid om onze kinderen het geloof te laten kennen en we moeten er vroeg mee beginnen.

Wij zien het gewoon ook als aanvulling op de zondagse vieringen en kerkelijke feestdagen. Het helpt ons om ons dagelijks gebed te doen en vult dit ook dieper in.

En een laatste argument om het te doen is dat je er zelf ook door groeit, want je leert bij over heiligen, feesten enzovoorts en je wordt uitgedaagd om er iets leuks rond te verzinnen op maat van je eigen gezin.

Hoe eraan te beginnen?

In het begin was ik even overweldigd door de hoeveelheid heiligen en feesten - maar een grote hulp is voor mij het boek van Kendra Tierney geweest 'Catholic All Year'. Zij beschrijft daarin hoe zij eraan begonnen is met haar kindjes en het was een aanmoediging voor mij om vol te houden waarmee we begonnen waren. De clou is te bepalen welke heiligen en feesten je als gezin wil vieren - want ze in het eerste jaar allemaal ineens leren kennen en vieren, is misschien wat veel.

Wij begonnen met onze doopdagen op de kalender te zetten - want een doopverjaardag is minstens even belangrijk als een gewone verjaardag aangezien het je 1e dag als deel van de kerk is. Daarnaast wouden we ook onze naamheiligen beter leren kennen. En dan kozen we per maand nog 1 of 2 extra heiligen zodat de feesten wat gespreid op de kalender stonden.

Naast de doopdagen en heiligen zijn er ook nog een aantal kerkelijke feesten die ik dit jaar heb leren kennen zoals de kruisverheffing, het Heilig Hart van Jezus en verschillende Maria-feesten. De laatste maanden heb ik ook de maandelijkse devoties aan onze kalender toegevoegd, aangezien ik daar toch telkens over gelezen had.

Natuurlijk kregen ook de Advent en de Vasten een plaats op de kalender, met Kerstmis en Pasen.

Zo hadden we onze gepersonaliseerde katholieke kalender - de hoop is natuurlijk om ooit alle heiligen te kennen :-)

Met grotere kinderen kan het leuk zijn om elk kind een heilige toe te wijzen waar ze over moeten opzoeken zodat zij de 'feestdag' kunnen plannen en het verhaal aan de rest van het gezin kunnen vertellen - dit is een tip van Kendra Tierney :-) Ik kijk daar alvast naar uit wanneer mijn kleuters geen kleuters meer zijn!

En wat doen we juist op al die extra feestdagen? Dat varieert, afhankelijk van hoeveel energie we hebben, hoeveel voorbereidingstijd ik heb kunnen nemen en hoeveel inspiratie we hebben. In het begin moest ik de dag zelf nog dingen bedenken, maar hoe meer je deze manier van leven aanhoudt, hoe spontaner het gaat. Een Italiaanse heilige? Dan eten we vandaag italiaans, Een heilige die op de brandstapel gezet is - crême brulée als dessert, een heilige die een boek geschreven heeft, dan lezen wij er een. Het hoeft echt niet ingewikkeld te zijn om leuk te zijn en om de kindjes iets bij te leren...

De heilige Teresa van Avila zou ooit gezegd hebben:

En daar proberen we ons aan te houden, we maken het leuk en doen wat werkt voor ons gezin in dit seizoen van ons leven. Ik kan iedereen alleen maar aanmoedigen hetzelfde te doen!

Voor wie het il proberen: veel succes ermee!