Ondertussen meer dan een maand geleden besliste ik mijn agenda om te gooien - door de quarantaine is dit proces wat trager gegaan dan ik had gewild… Toen ik deze beslissing nam om eens op dit gebied te werken, kwam ik op instagram toevallig een verslag tegen van het boek 'A Mother's Rule of Life' (MROL) van Holly Pierlot en wat het voor die mama betekend had.
Toevallig - of op Gods voorzienigheid…
Ik ben het MROL-boek dan beginnen lezen en het heeft mij echt geholpen!
Het heeft mij geen verbluffende nieuwe dingen geleerd, maar het was wel goed om nog eens opnieuw de aanmoediging te krijgen om God mijn agenda te laten bepalen.
Het boek baseert zich op het idee dat je als mama 5 prioriteiten hebt: eerst komt God, dan moet je voor jezelf zorgen, de derde plaats is voor je partner, de vierde voor je kinderen en tot slot moet je voor je voorzien in de noden van je gezin, praktisch en/of financieel. Ze spreken over 5 P's in het Engels: Prayer, Person, Partner, Parent, Provider.
Voor mij klonk dit allemaal heel logisch nu - enkele jaren geleden volgde ik een online cursus waarin deze prioriteitenreeks op dezelfde manier aan bod kwam, aangevuld door een zesde puntje, namelijk gemeenschap. Ik vermoed dat deze cursus op dit boek gebaseerd was, aangevuld met de inzichten van die mama zelf. Nu ik het boek las, was het dus allemaal logisch voor mij, maar toen ik de eerste keer van dit concept hoorde, was dit voor mij, als toen piepjonge mama wel een totaal nieuw concept. Ik had altijd geleerd dat je jezelf moest wegcijferen voor de anderen, waardoor ik op dat moment nooit iets gewoon voor mezelf deed en mijn eerste kind kwam toen mijlenver boven mijn echtgenoot… - het heeft mij toen wel wat werk gekost om deze iets minder gezonde volgorde om te gooien, maar over het algemeen lukt het mij wel om hieraan vast te houden.
Nu, als iets meer ervaren mama, was het MROL-boek dus een goede aansporing om mijn agenda nog eens helemaal opnieuw te evalueren en in te delen volgens mijn huidige roeping als huismama van binnenkort 4 kindjes.
Daarnaast bracht de instagram-mama die nu over het boek deelde ook een interessante insteek: in plaats van te bepalen wat er allemaal in je routine moet en dit kost wat kost 'opeens' te proberen bereiken, werkt zij met verlangens of dromen.
Voor mij werkt het nu niet om mijn agenda in 1 keer om te gooien, omdat mijn agenda grotendeels bepaald wordt door het feit dat ik 34 weken zwanger ben en 2 kleuters en een peuter zinvol wil bezighouden. Daarnaast is er ook de realiteit dat mijn agenda er na de bevalling weer helemaal anders zal uitzien.
De insteek van de dromen is dus een zeer grote hulp voor mij nu en het gaat als volgt:
Schrijf over elk van de prioriteiten al je dromen uit. Kies er dan enkele uit per prioriteit die je de komende 3 maanden wil toepassen. Breek deze droom op in realistische doelstellingen. Week na week kan je dan zo'n doelstelling toevoegen aan je agenda en zodra je er een onder de knie hebt, kan je de volgende toevoegen.
Een klein voorbeeld: Een verlangen dat ik heb is om dagelijks een Rozenhoedje te bidden. Ik heb momenteel overdag geen tijd om 20 minuten uit te rekken hiervoor - toch niet zonder onderbroken te worden door de kindjes. Maar ik kan het verlangen wel opsplitsen in realistische doelstellingen, beginnend met een tientje te bidden. Eens ik dat onder de knie heb kan ik er 2 proberen bidden op een dag, erna 2x2 en zo kom ik uiteindelijk tot de gewoonte om de hele rozenkrans elke dag te bidden...
Eén van mijn dromen voor de eerste prioriteit...
Veel uitleg - maar wat heb ik er nu allemaal mee gedaan. Het eerste wat ik gedaan heb is een nieuw agenda gemaakt. Mijn echtgenoot lachte toen ik hier weer mee begon, want de voorbije jaren ben ik al door verschillende manieren van agenda bijhouden gegaan - het is voor mij een echte strijd. De meeste agenda's bieden niet wat een thuismama nodig heeft, want ik heb het bijvoorbeeld niet nodig om alle uren van de dag te zien en in te delen - zoveel vaste afspraken heb ik niet en mijn baby's en peuters houden zich niet aan een vast een vast eet- en slaappatroon, dus flexibel zijn is de boodschap, plus veel taken in kleine stukjes leren doen... Nu heb ik al mijn voorbije soorten agenda's en planners geïntegreerd met wat ik nu heb geleerd en mezelf een nieuw boekje gemaakt. Hier staat ALLES in wat normaal te pas en te onpas in mijn hoofd opkomt. En dat geeft al heel veel vrede, weten dat ik alles op 1 plaats kan terugvinden en niet meer met 101 post-its op verschillende plaatsen zit.
Dan heb ik bepaald wat ik van gebed wil doen - hoe ik mijn relatie met de Heer wil opbouwen en onderhouden - die momenten heb ik dan een plaats in mijn dag gegeven. En hier ben ik al onmiddellijk beginnen dromen - want er zijn zoveel dingen die ik wil doen op dit vlak, maar de realiteit is dat dit niet allemaal in kan en dat ik mezelf de tijd moet geven om stukje voor stukje nieuwe gewoontes te integreren in mijn leven. En voor sommige dromen zal ik moeten wachten tot de nachten beter zijn of de kindjes groter zijn - en dat is oké, de Heer zal mij wel aangeven wanneer ik die dromen toch tot een realiteit kan maken!
Voor de volgende drie prioriteiten, mezelf, mijn partner en mijn kindjes heb ik gewoon een bolletje in mijn agenda gezet met het nummer in. 's Avonds evalueer ik dan of ik iets gedaan heb voor mezelf, of ik iets gedaan heb om mijn relatie met Sam op te bouwen en of ik voldoende kwaliteitsvolle tijd met mijn kindjes heb doorgebracht en dan duid ik dit aan. Het wordt voor mij op die manier heel snel duidelijk als ik bijvoorbeeld enkele dagen op rij niets 'speciaals' voor mijn echtgenoot gedaan heb. En zo zie ik ook dat mijn kindjes het de voorbije weken geen enkele dag zonder speciale aandacht van hun mama hebben moeten doen…
Deze drie prioriteiten plan ik iets minder, omdat ze voor mij vooral uit liefde voortspruiten en die liefde zit momenteel wel goed :-) Maar ik weet bijvoorbeeld dat ik wanneer ik bevallen ben mezelf volledig uit het oog zal verliezen. Geen idee waarom of hoe, misschien is het mijn moederinstinct dat het overneemt, maar ik vergeet steeds dat ik ook voor mezelf moet zorgen om voor mijn baby te kunnen zorgen op een goede manier. Mijn hoop is dat ik met dit systeem van bolletjes afvinken elke avond snel zal doorhebben dat ik niet genoeg voor mezelf doe…
De vijfde prioriteit, voorzien voor mijn gezin, is gewoon mijn takenlijstje dat zich elke dag (zomaar vanzelf) vult.
En dan heb ik dus nog een zesde puntje, namelijk gemeenschap - en dit zie ik heel breed, namelijk het uitreiken naar familie, vrienden of kennissen. Hier probeer ik te zorgen dat ik elke dag met 1 persoon 'contact' maak, dit kan variëren van afspreken (na de lockdown dan) tot gewoon een berichtje sturen, iemand helpen met iets of gewoon laten weten dat ik aan die persoon gedacht heb… Soms loopt dit heel vanzelf en 'bouw ik gemeenschap' op een spontane manier, maar soms heb ik het echt nodig om dat in mijn agenda te zien staan om te zorgen dat ik hier tijd voor maak en ik mezelf niet opsluit in de cocoon van mijn gezin.
Dus mijn agenda is veel meer gestructureerd, de dag is opgebouwd rondom mijn momenten met God en ik heb meer vaste dingen die ik elke dag wil bereiken. Maar wat mij vooral opvalt in dit hele proces is dat het mij enorm heeft geholpen om elk moment van de dag aan de Heer te geven. Buiten mijn vaste gebedsmomenten, probeer ik elke keer we van activiteit veranderen kort te bidden om de leiding van de Heilige Geest opnieuw te vragen. Dit geeft ook veel rust, omdat het helpt om te beseffen dat God de leiding heeft over mijn dag en dat Hij ook de hele tijd bij mij is, wanneer alles vlot gaat en zeker ook wanneer het moeilijker is allemaal. Deze nieuwe 'structuur' geeft mij enorm veel vrede en brengt ook meer betekenis aan mijn dag.
Er zijn natuurlijk dagen waarop dit allemaal niet goed lukt - de kindjes verstoren mijn moment van gebed, ik voel me fysiek niet goed (of gewoon 34 weken zwanger),… Maar dan heb ik de volgende dag weer nieuwe moed om erin te vliegen en tot nu toe komt de Heer mij meer dan tegemoet in de dagelijkse kleine gevechtjes met mezelf of de kindjes.
Ik voel me enorm gezegend dat ik dit hele prioriteitenlijstje opnieuw heb mogen toepassen in mijn leven, net voor het weer helemaal omgegooid zal worden door onze nieuwste spruit - want ik heb het vertrouwen dat God mij nu de tools heeft gegeven om na de geboorte niet weer compleet van nul te moeten beginnen. Zijn timing was, zoals altijd, perfect, met nu de quarantaine en binnenkort mijn bevalling…
En als ik met deze blogpost één iets wil meegeven dan is het volgende uitspraak van de heilige Johannes van het Kruis:
Waar je ook staat in je leven, single, ervaren mama van veel, werkend of thuis - geef je dag aan God en Hij geeft je terug in overvloed! Durf veel verwachten, want Hij is groter dan onze verwachtingen!
